Wieś położona głównie wzdłuż drogi powiatowej do Pęgowa nad rzeczką "Ława". Najstarszy dokument pochodzi z 1287 r. Zobaczyć tu można ruiny okazałego pałacu, w pobliżu którego znajduje się park i rozległy folwark. Zabudowa wsi przeważnie zagrodowa, regularna.
Dane historyczne
Poprzednie nazwy miejscowości:
1287 r. - Sponsbruek, Sponsbruk;
1316 r. - Sponsbruckr, Sponsbruke;
1353 r. - Sponsbrucke;
1376 r. - Sponsbrucke;
1739 do 1945 r. - Sponsberg;
Znaczenie i pochodzenie nazwy wsi:
Pierwotna nazwa ma brzmienie niemieckie i wywodzona jest od imienia Spon oraz wyrazu Brucike = most; oznacza most Spona.
Historia wsi i dóbr:
1353 rok - potwierdzone jest istnienie w Ozorowicach kościoła. Wieś liczy 36 włók, z których 2 należą do plebana.
29 XII 1358 rok - rajcy miasta Wrocławia oświadczają, że w ich obecności rycerze Jan i Konrad z Parszowic k. Wołowa za zgodą swej matki Agnieszki, sprzedali mieszczanom wrocławskim 6 grzywien rocznego czynszu z dóbr we wsi Sponsbrucke k. Wrocławia z prawem nabywców do zastawu tych dóbr w razie nieuiszczenia owego czynszu w części lub całości.
14 I 1376 rok - wymieniony jest kościół parafialny w Ozorowicach.
1690 rok - kościół w Ozorowicach podlega kościołowi w Szewcach.
Od 1690 rok - miejscowy kościół podlega kościołowi w Kotowicach.
1722 rok - Kościół otrzymuje sklepienie.
Od 1832 rok - od czasu pożaru kościoła w Kotowicach kościół znowu związany jest z Szewcami.
1904 rok - Ozorowice stanowią gminę. Znajduje się tu ponadto majątek. We wsi jest tak niewielu katolików, że służbę bożą odbywa się jedynie 8 razy w roku.
1937 rok - majątek rycerski w Ozorowicach posiada 52 ha wiejskiej roli w Szewcach. Ponadto znajduje się tu drugi majątek nr 29 należący do Ericha Siegrotha.
